ظاهراً قریب به اتّفاق آدم های این مملکت نسبت به اوضاع انتقاد جدی دارند، ولی وقت اظهار نظردر یک جلسۀ رسمی یا وقتی که احتمال می دهند سخنان آن ها در رسانه ای درج می شود و یا وقت سخن گفتن نزد کسی که مقام و منصبی دارد، به جای گفتن واقعیت، اوضاع را کاملاً خوب و عادی جلوه می دهند. این موضوع حتی در خصوص نمایندگان مجلس و ورزا نیز صدق می کند.
ظاهراً این جزئی از روان شناسی جامعۀ ماست که افراد هیچ وقت با صراحت حرف ها و نظرات خود را بیان نمی کنند. سراب را آب جلوه دادن از جمله مسائلی که موجب می شود مسؤولان فریب بخورند و سر از خرابی اوضاع در نیاورند، به ویژه آن هایی که در برج عاج نشسته اند در معرض اطلاعات شفاف و دقیق قرار نگیرند.