کافی است شور حسینی نباشد. کافی است شور حسینی را فقط در آنجایی بپسندیم که بگمان ما شعور حسینی است. آن وقت است که دیگر از شهادت طلبی و شهادت و شهید، خبری نخواهد بود؛ از سربازان شهادت طلب خمینی و خامنه ای خبری نخواهد بود. آن وقت است که سران اسرائیل و آمریکا و دیگر دشمنان اسلام، سر آسوده بربالین خواهند گذارد. چه اصراری است در زوال و اضمحلال شور حسینی؟ چرا شور حسینی را حفظ نکنیم و شعور حسینی را رشد ندهیم؟ همان کاری که محمد رسول الله می کند، همان کاری که خمینی ها و خامنه ای ها می کنند. از دل شعور خالی، شور در نمیآید یا کمتر درمیآید، ولی از دل شور، شعور درمیآید یا لااقل آسانتر درمیآید. چه اصراری است بجای کمک گرفتن از شور (برای افزایش شعور)، این همه بزنیم توی سر شور. البته بر آگاهان پوشیده نیست که در پشت این همه تحقیر و تخریب شور، آن هم شور حسینی، دشمن غداراست. ما دشمن شناس نیستیم. ما اسلام شناس نیستیم. ما حسین شناس نیستیم. ما محرم و صفر و تاسوعا و عاشورا شناس نیستیم.
تمجیدهای مکرر و بی مانند رهبر معظم انقلاب از آیت الله مصباح یزدی
بنده نزدیک به چهل سال است که جناب آقای مصباح را می شناسم و به ایشان به عنوان یک فقیه، فیلسوف، متفکر و صاحبنظر در مسائل اساسی اسلام ارادت قلبی دارم اگر خداوند متعال به نسل کنونی ما این توفیق را نداد که از شخصیت هایی مانند علامه طباطبایی و شهید مطهری استفاده کند، اما به لطف خدا این شخصیت عزیز و عظیم القدر، خلاء آن عزیزان را در زمان ما پر می کند.
این هجوم های تبلیغاتی را که به شخصیت های برجسته، به انسان های والا و با اخلاق برجسته می کنند، اینها همه اش نشان دهنده ی اهداف و نیات دشمن است. یک نفر مثل جناب آقای مصباح که حقیقتاً این شخصیت عزیز، جزو شخصیت هایی است که همه ی دلسوزان اسلام و معارف اسلامی از اعماق دل بایستی قدردان و سپاسگزار این مرد عزیز باشند، مورد هجوم تبلیغاتی قرار می گیرند ... حرف رسا و نافذ، منطق قوی و مستحکم هر جایی که باشد، آنجا را دشمن زود تشخیص می دهد، چون حسابگر است دشمن آنجا را خوب می شناسد و به مقابله اش می آید.
یک فرق مهم آیت الله محمد تقی مصباح یزدی با شهید آیت الله مرتضی مطهری این است که آیت الله مرتضی مطهری دوماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند و آیت الله محمد تقی مصباح یزدی 38 سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را حیات داشته اند. حضرت آیت الله مصباح یزدی در این سال های طولانی بعد از انقلاب توانست بیش از هرکس دیگری در مقابل روشنفکران و دشمنان فکری ای که قصدشان تخریب انقلاب اسلامی در سطحی بسیار وسیع در داخل و خارج کشور بود سینه سپر کند و به مقابله فکری با تمامی آن ها بپردازد. یک علت عمده دشمنی همه دشمنان انقلاب اسلامی با حضرت آیت الله مصباح یزدی نیز همین مقابله فکری ایشان با دشمنان است.
برای دینداری دنبال روشنفکران دینی نباشید. آنان کسانی هستند که دین شناس نیستندو درعین حال می خواهند از دین سردرآورند و دینداری کنند (که گفتیم جز آب در هاون نمی کوبند و راه شان جز بیراهه نیست).
آب در هاون می کوبند کسانی که دین شناس نیستند و در عین حال می خواهند با عقل خود از دین سردرآورند و دینداری کنند.
مسلمانانی چون من که همه عمر به هر دری می زنند تا بفهمند حقیقت چیه و نزد کیه و به کدام سمت، باید رفت که خیر دنیا و آخرت در آن باشد، نمی توانند دین حق را جز دین خمینی و خامنه ای ببینند و آنان را بردیگران ترجیح ندهند.
مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران (بزرگ و کوچک شان) می گویند:
"آخر یعنی چه، هفته دفاع مقدس؟! هفته دفاع مقدس؟! سی سال پیش جنگی کردیم، تمام شد و رفت. حالا که حالاست! گویا، قراراست تا 50 سال دیگر هفته دفاع مقدس داشته باشیم."
گمان من این است که بسیاری از این ها نادانند و نمی دانند که یک ارتباطی است(آن هم یک ارتباط مستقیمی) میان بزرگداشت هفته دفاع مقدس و اقتدار نظام جمهوری ایران، اقتداری که روز به روز فزونی می یابد و در سایه آن اقتدار ما امنیت داریم، عزت داریم، از دشمن خارجی (و این همه عوامل او در داخل) ترس نداریم و در واقع، همه چیز داریم.
نخوانده ام و نشنیده ام که نظامی(جز نظام جمهوری اسلامی ایران) بتواند 38 سال دوام آورد و روز به روز استحکام بیشتر یابد در حالی که در تمامی این 38، ده ها هزار نفر از فرماندار و استاندار گرفته تا بسیاری از سران بلند پایه نظام و حتی رییس جمهورش، ضد نظام و رهبری نظام بوده باشند.