باید فکری کرد

دوتا موضوع گاها مرا چنان مشغول می کنند که موجب می شوند به هیچ چیز دیگری فکر نکنم. 

یکی این که آیا در حالی که مومن هستم و ارتباط خوبی با خدا دارم می میرم و این که آیا بی آن که خودم و دیگران به رنج و زحمت فراوان بیافتیم می میرم؟

یکی دیگر اینکه با مرگم کارم بکجا می کشد و چه وضعی خواهم داشت؟ آیا سرانجام بدکاران را خواهم داشت یا فرجام نیکوکاران را؟ منی که معلوم نیست کارام  چه میزان برای خدا بوده و تاجایی که یادمه کمتر برای خدا بوده است (اگرچه ناامید از رحمت حق نیستم).

به هرحال اگر آنچه در وصف جهنمیان آمده درست باشد (که صد درصد چنین است) باید  فکری کرد و چاره ای اندیشید.